Nauczyciele dadzą sobie radę

Z Anną Cicholską, posłem Prawa i Sprawiedliwości rozmawia Daniel Kortlan

Jest pani posłem i politykiem od ponad roku. Jakie są pani wrażenia z tego pionierskiego okresu?

Był to czas wytężonej pracy. Poprzednio pracowałam jako dyrektor szkoły i samorządowiec. Teraz muszę być bardziej wszechstronna. Zostałam przypisana, zgodnie z moim doświadczeniem zawodowym, do Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży. Ale spektrum spraw, którymi jako poseł się interesuję, jest znacznie szersze.
W pracy parlamentarzysty stykam się z wieloma trudnymi tematami. Jestem na bieżąco z legislacją, z tymi ustawami, które są aktualnie procedowane. W Sejmie biorę udział w różnych debatach, nie tylko oświatowych.

Wiem, że jest pani aktywna w naszym regionie. Spotyka się pani z wyborcami, organizuje konferencje, wyjazdy zagraniczne. Jak pani sama widzi swoje osiągnięcia? W jakich tematach czuje się pani najlepiej?

Najlepiej czuję się w sprawach oświaty i spraw społecznych, bo te są najbliższe moim zainteresowaniom i wrażliwości. Lubię też organizować konferencje. Na przykład ostatnio zorganizowałam w Ciechanowie na PWSZ konferencję polsko-izraelską, gdzie obok ogólnego przedstawienia państwa Izrael poruszone zostały różne sprawy gospodarcze.
Być może uda się także już niedługo zorganizować w Mławie kolejną, tym razem koncentrującą się na sprawach kulturalno-oświatowych.

Robi to pani po to, żeby przełamać wzajemne stereotypy i uprzedzenia?

Jak najbardziej, mam to na względzie. Ale są też aspekty praktyczne. Chodzi o to, żeby pewne rozwiązania technologiczne implementowane w Izraelu przetransponować do Polski, na nasz grunt. Moją specjalnością była chemia i fizyka, te sprawy wciąż mnie interesują. Współpracuję ściśle w tej mierze z wicepremierami Gowinem i Morawieckim.

Znajduje pani czas na żywe, bezpośrednie kontakty z wyborcami?

To dla mnie priorytet. Spotykam się zarówno z mieszkańcami Mławy jak i Ciechanowa. Sama tego potrzebuję. Ludzie, którzy do mnie przychodzą są ważni, bo dzięki nim poznaję realne problemy społeczne, tak indywidualne, jak również lokalnych społeczności. Inną kategorią spraw są relacje z przedsiębiorcami, z konkretnymi firmami, takimi choćby jak LG Electronics, z którą utrzymuję kontakty i staram się pomóc bo chodzi przecież o wiele miejsc pracy i o dobrą przyszłość dla Mławy.

Potwierdzam, pani poseł pomogła nam wydatnie w kontaktach z rządem i jesteśmy wdzięczni. Mamy nadzieję, na dalszą owocną współpracę. Przejdźmy teraz do głównego tematu naszej rozmowy, do reformy oświaty. To chyba najbliższy pani temat. Mamy sytuację, gdy rząd wdraża niezbyt popularną reformę. I jest opór, również tutaj, w Mławie. Ze strony nauczycieli, bo boją się utraty pracy, ze strony rodziców bo boją się że nowa podstawa programowa będzie ideologiczna, a z trzeciej strony jest także opór samorządowców, na przykład ostatnio w Szreńsku, bo nie są pewni czy dadzą radę jeśli chodzi o infrastrukturę i różne sprawy organizacyjne. Jak pani to widzi ze swojej perspektywy?

Nie widzę takich zagrożeń ani problemów. Ta reforma była od dawna oczekiwana. Na temat zmian w oświacie mówiło się od dawna, tylko nikt się za to nie brał. Zarówno Związek Nauczycielstwa Polskiego jak i opozycja, szczególnie SLD, krytykowały gimnazja… Pewien opór jest przy każdej reformie.

Jednak po reformie ministra Handkego w 1999 roku, gdy okazało się że gimnazjaliści zaczęli odnosić międzynarodowe sukcesy, choćby w rankingach PISA, większość oponentów pogodziła się z istnieniem gimnazjów. Czy nie jest tak, że gimnazja się u nas sprawdziły?

Nie tyle chodzi o same gimnazja ile o fakt, że to rektorzy wyższych uczelni bili na alarm. Większość podchodzi krytycznie do poziomu wiedzy, jaki reprezentuje nasza młodzież po skończeniu liceum. Głównym założeniem tej reformy jest, aby powstało pełnowartościowe liceum ogólnokształcące, w pełni przygotowujące do podjęcia studiów. Dzisiejsze liceum nie spełnia tej roli. Drugim ważnym celem jest utworzenie szkolnictwa zawodowego. Baza tego szkolnictwa została już dawno zniszczona. Opieramy się na modelu amerykańskim. W styczniu pani minister edukacji Anna Zalewska podpisała porozumienie ze specjalnymi strefami ekonomicznym i z zakładami, gdzie będą się odbywały praktyki zawodowe. Powstaną centra kształcenia praktycznego, gdzie będą zatrudniani nauczyciele zawodów. Jest to dualny system kształcenia oparty na współpracy z zapleczem gospodarczym, mającym stanowić zaplecze dla szkoły.

Podobnie było w PRL.

Nie do końca. Uczeń będzie miał do wyboru 5-letnie technikum albo zasadniczą branżową szkołę zawodową z tym, że także po tej szkole będzie miał możliwość kontynuowania nauki na studiach. To przypomina też model niemiecki, który się sprawdza. Chodzi o to, żeby młodzież po ukończeniu szkoły nie była bezrobotna. Musimy więc stworzyć realny kontakt ucznia także z pracodawcami.

Ale wracając do problemów takich gmin jak Szreńsk…

Tam też nie będzie problemów, ponieważ ministerstwo edukacji narodowej jest za tym, żeby utrzymać małe szkoły i jest gotowe im pomóc. Szkoły te traktujemy często jako lokalne centra kulturalno-oświatowe. Jeżeli było gimnazjum i szkoła podstawowa, to da się ten problem rozwiązać w ten sposób, że w budynku gimnazjum można stworzyć oddziały 5-8, a w dotychczasowej szkole podstawowej oddziały 1-4 oraz przedszkole. Rozmawiałam z wieloma wójtami na ten temat i oni też nie widzą tu większych problemów, jakkolwiek podobnie jak przy każdej reformie, jakieś drobne kłopoty zapewne wystąpią. Chcę dodać, że na adaptację w tych małych gminach znajdą się specjalne subwencje z ministerstwa. Aktualnie opracowywany jest w ministerstwie nowy system subwencji.

Oponenci tej reformy, to znaczy Związek Nauczycielstwa Polskiego, szykuje referendum w tej sprawie. Czy opowiada się pani za tym aby to referendum się odbyło?

Nie ma takiej potrzeby. To nic nie da. Nauczyciele od wielu lat protestują, bo nie otrzymują podwyżek. My dajemy podwyżki od września i przede wszystkim będziemy zabiegać o to, aby wzmocnić rolę i pozycję nauczyciela, aby nauczyciel czuł się dobrze i bezpiecznie w polskiej szkole.

Ale mamy jeszcze problem konsultacji społecznych.

Konsultacje społeczne się odbywają. Sama osobiście przeprowadzałam dyskusje z nauczycielami i związkami zawodowymi. Wiele zmian zostało wniesionych.

A co z nauczycielami, którzy nie znajdą pracy?

Nauczyciel uczy się przez całe życie i musi liczyć się z koniecznością przekwalifikowania. Tak zawsze było. Niektórzy przejdą na emeryturę. Będzie system doskonalenia zawodowego. Większość nauczycieli da sobie świetnie radę.

I na końcu trudne zapewne pytanie.  Jak doszło do tak ostrego konfliktu z posłem Kołakowskim?

To smutna sprawa.  Nie do końca wiem o co chodzi panu posłowi. Myślę, że nie umie się pogodzić z tym, że nagle ja, kobieta, znalazłam się w obszarze jego działania. Postrzega mnie jako zagrożenie.  To wynika z wielu jego wypowiedzi i publikacji, które inspirował w lokalnych mediach.  Nie ma kwestii, że można by to dawno wyjaśnić  Nie poczuwam się do winy, nie wysyłałam na pana posła insynuacji. Pan poseł wszakże odkrył w sobie żyłkę pieniaczą i mamy spór. Cóż, trzeba przez to przejść, skoro nie można inaczej.