Kosztowna wycinka drzew na własnej działce

Na jajach w gniazdach mogą już siedzieć chronione kruki, sowy, bieliki. Pierwsze jaja składają sokoły. Wraz z postępem wiosny do lęgu przystąpią również chronione kosy, zięby czy kulczyki mieszkające często w zadrzewieniach blisko ludzi. Do koloni już przylatują gawrony, które są na czerwonej liście ptaków zagrożonych zarówno w Polsce jak i w Europie, bo ich populacja w ostatnich latach spadła ponad połowę.

Okres ochronny potrwa do 15 października. W tym czasie można wyciąć drzewo, ale tylko posiadając zezwolenie, które jest wydawane pod warunkiem, że nie naruszymy zakazów dotyczących gatunków chronionych.

Wycięcie drzewa wbrew tym obostrzeniom, zagrożone jest karą aresztu lub grzywny. To duże pieniądze: 2-krotność stawki za usunięcie. Stawka podstawowa zależy od gatunku i wielkości drzewa np. dla cisu o obwodzie 150 cm to 30 tys. zł a klonu 4,5 tys. zł. Oczywiście trzeba ją pomnożyć przez dwa. Zgłosić gminie należy wycinkę drzewa, którego obwód pnia, liczony na wysokości 5 cm od ziemi, jest większy niż: – 80 cm – topola, wierzba, klon jesionolistny, klon srebrzysty; – 65 cm – kasztanowiec zwyczajny, robinia akacjowa, platan klonolistny – 50 cm – w przypadku pozostałych gatunków drzew.

– drzewa i krzewy złamane lub przewrócone,

– drzewa i krzewy owocowe; wyjątkiem są te, które rosną na nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków lub na terenach zieleni,

– krzewy ozdobne,

– drzewa lub krzewy usuwane w celu przywrócenia gruntów nieużytkowanych do użytkowania rolniczego.

Ile kosztuje opłata za zezwolenie? Opłata za usunięcie drzewa nie może przekroczyć 500 zł, a krzewu – 200 zł. Nalicza ją urząd gminy lub miasta na podstawie złożonego wniosku o pozwolenie na wycięcie drzew, lub krzewów. Wykazujemy w nim gatunek oraz obwód drzewa na wysokości 130 cm od gruntu, który jest odstawą naliczenia opłaty.