Święto Narodowe Trzeciego Maja – uznawane już od 5 maja 1791 r. – ustanawiano dwukrotnie po raz pierwszy w 1919 r., po raz drugi w 1990 r. Ten dzień (od 1920 roku) to także Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
Jest ono obchodzone w rocznicę uchwalenia przez Sejm Czteroletni pierwszej polskiej Konstytucji, które nastąpiło 3 maja 1791 r.
Uchwalenie Konstytucji 3 Maja zostało uznane za święto już 5 maja 1791 choć dopiero w 1919 zostało ustanowione oficjalnie w niepoległej Rzeczypospolitej. Zawsze, gdy nasz kraj tracił niepodległość zakazywano jego obchodów, a ci którzy to robili ścigani byli przez policję, a nawet zsyłani na Sybir. Podobnie było w okresie PRL od 1946 choć dopiero w 1951 roku święto zostało zniesione. W 1981 roku pierwszy raz po wojnie świętowano rocznicę Uchwały Majowej. Oficjalnie Święto Narodowe Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 i na jej podstawie zorganizowano uroczyste obchody święta 3 maja w Warszawie na Placu Zamkowym, które odbyły się w obecności ówczesnego prezydenta Wojciecha Jaruzelskiego.
W kościele katolickim w Polsce 3 maja to Święto Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski ustanowione przez papieża Benedykta XV w 1920 r. na prośbę polskich biskupów po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Tradycyjnie odbywają się tego dnia msze święte i uroczystości z nim związane.
Mimo iż 3 maja jest dla Polaków dniem (ustawowo) wolnym od pracy, to dla katolików nie jest świętem nakazanym. Dlatego katolicy nie mają obowiązku uczestniczenia 3 maja we Mszy Świętej.
