Łukasz Szprengiel i Michał Rudziński wystąpili w Teatrze Wielkim w Łodzi (w oratorium scenicznym Georga Friedricha Haendla „Semele”), Katarzyna Jabłońska w Teatrze Wielkim w Poznaniu (w musicalu „Skrzypek na dachu”). To ogromny sukces młodych mławskich śpiewaków.
Dodatkowo Michał Rudziński za wykonanie „Jakże podobna zimie jest rozłąka” (Sonet nr 97)
Tadeusza Bairda otrzymał nagrodę Teatru Wielkiego – Opery Narodowej oraz Fundacji Orfeo im. Bogusława Kaczyńskiego. Absolwent mławskiej PSM ma 23 lata i śpiewa przepięknym basem.
Jego umiejętności doceniono podczas XVII Międzynarodowego Konkursu Sztuki Wokalnej im. Ady Sari. Obywa się on w Nowym Sączu. W tym roku zgłosiła się rekordowa liczba (aż 80) uczestników z 17 krajów świata.
Najwyższe nagrody zdobyli: Aleksandra Jovanović (sopran, Serbia), Hanna Okońska (sopran, Polska), Albert Memeti (tenor, Polska), Mojca Bitenc (sopran, Słowenia), Paweł Trojak (baryton, Polska) i Domen Kriźaj (baryton, Słowenia).
Ada Sari, właściwie Jadwiga Szayer (ur. 1886 w Wadowicach, zm. 12 lipca 1968 w Ciechocinku) to polska śpiewaczka operowa, sopran koloraturowy, aktorka i pedagog. Kiedy miała trzy lata, jej ojciec (adwokat) wraz z rodziną przeniósł się do Starego Sącza, gdzie otworzył kancelarię, a wkrótce został burmistrzem. Pełnił tę funkcję przez siedemnaście lat.
Jadwiga Szayer po ukończeniu podstawowej edukacji wyjechała do Cieszyna i Krakowa, gdzie studiowała podstawy muzyki i śpiewu. Następnie od 1905 r. została przyjęta do Prywatnej Szkoły Muzycznej hrabiny Pizzamano w Wiedniu. Kolejne lata to dalsze studia wokalne w Mediolanie. Występowała w teatrze w Rzymie, a następnie na największych scenach operowych świata ze słynnymi La Scala w Mediolanie czy Carnegie Hall w Nowym Jorku, podobnie jak jej przyjaciółka Stanisława Zawadzka. Odbyła tournée po świecie. Miała repertuar złożony z najwybitniejszych oper świata. Śpiewała największe partie koloraturowe.
W czasie drugiej wojny światowej mieszkała w Warszawie i poświęcała się pracy pedagogicznej. Jej uczennicami były między innymi: Halina Mickiewiczówna de Larzac, Bogna Sokorska, Urszula Trawińska-Moroz, Nina Stano, Maria Fołtyn, Zdzisława Donat, Lidia Kłobucka. Po wojnie na krótko wróciła na scenę operową, ale przede wszystkim uczyła młodych najpierw w Konserwatorium Krakowskim, a później w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Zmarła na zawał serca, w czasie pobytu w sanatorium w Ciechocinku. Została pochowana na warszawskich Powązkach w Alei Zasłużonych.
