Wielki Piątek i Wielka Sobota to jedyne w roku dni, kiedy nie odprawia się Eucharystii. To dni skupienia, powagi i zadumy nad Męką Chrystusa. Dla katolików to także czas wzmożonej pobożności i gorliwych praktyk religijnych. W Wielki Piątek obowiązuje ścisły post.
Wielkopiątkowa liturgia jest pamiątką zwycięstwa odniesionego przez umęczonego, a potem ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa. W tym dniu kapłani używają czerwonych szat liturgicznych. Mają one swoją symbolikę – oznaczają miłość zwyciężającą na krzyżu.
W Wielki Piątek nie używa się instrumentów muzycznych, ani dzwonków. Nie ma także tzw. pieśni na wejście. Na początku celebrans przez chwilę leży krzyżem przed ołtarzem, a wierni w tym czasie klęczą. Dalej następuje liturgia słowa Bożego – w jej skład wchodzą dwa czytania i psalm (organy milczą) oraz opis Męki Pańskiej z Ewangelii św. Jana.
Po kazaniu następuje adoracja krzyża, podczas której kapłani, służba liturgiczna i wierni całują rany Jezusa na krzyżu. Po niej wiernym udzielana jest komunia, a po jej zakończeniu Jezus pod postacią eucharystyczną zostaje przeniesiony do specjalnie przygotowanej kaplicy adoracji (Grobu Pańskiego). To wtedy rozpoczyna się adoracja, która w wielu kościołach trwa nieustannie przez całą noc i Wielką Sobotę.
Wato też pamiętać, że msza Wigilii Paschalnej odprawiana po zmroku w Wielką Sobotę stanowi już obchody dnia następnego czyli Niedzieli Wielkanocnej.
