RX: Inspiruje mnie życie. Platynowy Efekt Porozumienia pisałem na skraju załamania nerwowego

Mławianin Rafał Sielawa – znany szerzej fanom jako RX – kompozytor muzyki hip-hop (a ostatnio także muzyki filmowej) opowiada nam, jak zmieniło się jego życie, gdy rozpoczął swoją przygodę z filmem.

Radosław Chyl: Ostatnio tworzyłeś muzykę do filmu Proceder?

RX: To był dla mnie bardzo pracowity rok, ale w zasadzie tak jak i każdy poprzedni. Całe życie poświęcam muzyce, każdy mój oddech to muzyka, spędzam z nią czas od zmierzchu do świtu. Cały czas powstają nowe utwory, nowe płyty wykonawców z którymi pracuję, w weekendy jestem uczestnikiem tras koncertowych, słowo „nuda” nie występuje w moim słowniku. Wstaję rano, jak odpalam telefon, a wszystkim zajmuję się sam – dostaje setki powiadomień – fan page na Facebooku, Instagram, prywatny Facebook, telefony, wiadomości – jak nie chcesz zlecać tego komuś, żeby mieć lepszy kontakt ze swoimi odbiorcami to płacisz swoim czasem – 7-8 godzin dziennie poświęcam na social media według statystyk telefonu, także nie ma tu koloryzowania – wchodzisz w to albo na max albo marudzisz, że Ci nie wyszło w życiu.

RCH: Czy ta praca bardzo różni się od tworzenia muzyki hip-hop? Na czym polega największa różnica?

RX: Hip-hopowy bit robi się zupełnie od zera, bez docelowego przeznaczenia – to co gra mi w duszy to po prostu przelewam na nutki z perkusją i bit leci do „szuflady” Jak już mam zrobione np. około 5 sztuk – otwieram szufladę i taki pakiet kilku sztuk bitów rozsyłam po raperach. Raperzy wybierają bit, piszą tekst, nagrywają wokale, odsyłają mi je w celu stworzenia aranżacji – odsyłam gotowy numer – wszystko w temacie. Jeśli chodzi o muzykę filmową to otrzymuje się zmontowany film i wtedy pisze się do niego ilustracje muzyczną tego co widzimy na ekranie.

RCH: Czy dalej będziesz tworzyć hip-hop, czy zwycięży muzyka filmowa?

RX: To dwa różne światy, ale w obu czuję się lekko mówiąc – jak w domu – filmówka nie wygryzie hip hopu i odwrotnie.

RCH: Co Ciebie inspiruje przy tworzeniu hip hopu, a co przy muzyce filmowej?

RX: Nie ma na to prostej odpowiedzi. Inspiruje mnie życie. Jestem gąbką chłonącą emocje i kocham przelewać te emocje na nuty. Płaczę nutami, cieszę się nutami. Koloruję szary świat za pomocą dźwięków. Platynowy Efekt Porozumienia pisałem na skraju załamania nerwowego po katastrofalnym dla mnie rozstaniu miłosnym, myślałem, że mi się nie uda dokończyć tej płyty. Życie samo oddało mi za to nagrodę w postaci platynowej płyty, największej nagrody muzycznej mojej jak i w całej karierze Tomka Chady. Podobnie zresztą było przy Recydywiście – cały album pisałem gdy mój tata leżał w szpitalu przeżywając zawał i operację bypassów, wspierany przez brata i Oliwię, którą najmocniej ściskam z tego miejsca i pozdrawiam za całe wsparcie jakie mi wtedy dała i po śmierci Tomka, którego miała przyjemność poznać osobiście.

RCH: Czynnie włączyłeś się w promocję filmu, jak to wygląda od zaplecza?

RX: Traktuję to bardziej jako misję, niż cokolwiek innego. Gdy jechałem na pierwszą projekcie filmu przed pisaniem muzyki do całości, zupełnie nie wiedziałem, czego się spodziewać, myślałem, że będzie to kolejna produkcja na YouTube, która zrobi fajne wyniki i się o niej zapomni zaraz, a ja zrobię swoje muzyczne ruchy, które będą hołdem dla Chady. To co zobaczyłem przerosło moje najśmielsze oczekiwania. Mógłbym pisać więcej swoich odczuć, ale chyba najlepszą odpowiedzią, jest numer 1 polskiego Box Office. Tak – numer 1 w całej Polsce, zdeklasowaliśmy absolutnie wszystkich. Wyniki dostępne na stronie Box Office Polska – zapraszam.

RCH: Jak się odnajdujesz w towarzystwie sław polskiego filmu?

RX: Na początku czułem się mega dziwnie. Hip hop zawsze był niszowy, nie czułem nigdy fazy na bycie gwiazdą czerwonych dywanów. Nie czuję do dziś. To co mogę powiedzieć od siebie, to to, że te wszystkie gwiazdy, niesamowite talenty, które całe życie oddały swojej pasji to fantastyczni ludzie prywatnie, zero zadufania w sobie, skromni, normalnie ludzie – tego się nie spodziewałem. Podchodziłem do nich z pozycji niższej, z góry przegranej, żeby dowiadywać się, ze mają połowę płyt, które produkowałem i znają teksty z numerów moich bitów na pamięć – szok. Jednak wszyscy jesteśmy ludźmi, a nie gwiazdami – warto o tym pamiętać.

RCH: Spotkania z fanami to teraz dla ciebie niemal codzienność czy przydarzyły Ci się jakieś anegdotyczne sytuacje, które mógłbyś opisać?

RX: Jakbym mógł szczerze napisać, to myślę, że 3/4 osób czytających ten artykuł by nie uwierzyło, że nie kłamię, ale przeżyłem chyba już wszystko – od sytuacji w której hipotetycznie byśmy mogli stracić życie, gdy skrajnie zazdrosny człowiek chciał pokroić nasz cały skład maczetą w Sopocie, do momentów, gdzie dostawaliśmy z koncertowymi składami skrajnie dużo szacunku i miłości zbierając dziesiątki tysięcy złotych dla dzieci chorych na raka czy domów dziecka.

RCH: Film był nominowany do prestiżowych nagród uczestniczyłeś w tych przeglądach/festiwalach jakie masz wrażenia?

RX: Najlepsze na świecie. Spełniasz marzenia pisząc całą ścieżkę dźwiękową do filmu, który jest hołdem dla człowieka, który wyciągnął Cię na szczyty muzyki i film dostaje nominacje do czołowych nagród. Jedziesz na miejsce gdzie poznajesz wszystkich aktorów, których oglądałeś całe życie w telewizji i na miejscu przybijają Ci piątki za świetną muzykę w tym wyjątkowym projekcie filmowym. Spełnienie marzeń, to zdecydowanie za mało powiedziane. Nie wiem jak mogę to opisać słowami. Kosmos!

RCH: Nawet dziś otrzymałeś złotą płytę za..? Która to już złota, a ile masz platynowych?

RX: Faktycznie dziś miałem przyjemność otrzymać złotą płytę za album Recydywista. Nasz ostatni, moim zdaniem najlepszy, album z Tomkiem Chadą. To moja dziesiąta złota płyta. Na koncie ma jeszcze jedną platynową – również z Tomkiem Chadą, za pierwszy swój album na którym zdecydował, kontrowersyjnie, połączyć siły ze mną – ten album okazał się największym jego sukcesem, moim również!

RCH: Tak z ciekawości ile razy już oglądałeś film w kinie słyszałem, że około 20 to prawda, znasz już go na pamięć?

RX: Każdy dialog na pamięć, jakbym się bardzo uparł, pewnie mógłbym go odegrać w teatrze z miejsca 😉

RCH: Jakie plany zawodowe masz na przyszłość?

RX: Global Studio, Janusz Iwanowski i Jola Owczarczyk uwierzyli we mnie tak mocno, po tym co pokazałem pracując przy PROCEDERrze, że pracujemy dalej nad filmami. To co szykuje to wyjątkowe filmowe studio, gdzie producenci i cała ekipa są naprawdę jak rodzina, dzięki czemu pracujemy w fantastycznej atmosferze pełnej pasji, otwartych umysłów i żadnych spin – mamy już dograne dwie kolejne pozycje, czekajcie na to, jeszcze nie mogę powiedzieć co to dokładnie będzie, ale przez kolejne lata dostarczymy Wam coś więcej niż filmy – dużo siebie, dużo serca, dużo pasji! Prawdziwe kino – ciągle żywe! 🙂

RCH: Podpowiedz innym twórczym Mławianom jak pracując tutaj zdobywać kontrakty dla twórców za granicą?

RX: Szczerze? Jak najmniej patrzeć na pieniądze. Pieniądze to największa bzdura jaka może być, jeśli chcesz tworzyć sztukę. Połowę życia dokładałem do muzyki i w ogóle mnie to nie bolało, bo to nigdy nie był dla mnie towar, którym się handluje na bazarze. Gdybym teraz nie mógł żyć z muzyki, to bym do niej dokładał do ostatniego mojego dnia. Muzyka dla mnie nigdy nie była biznesem – to moje życie. Z tym się rodzisz i umierasz. Jak patrzysz na pieniądze – nigdy nic nie osiągniesz. Tego jestem pewien, jak niczego innego.

RCH: Ukończyłeś filologię angielską więc dla ciebie kontakt w tym języku nie jest problemem czy uważasz że znajomość komunikatywna tego języka to warunek niezbędny by mieszkać w Mławie i pracować jako kompozytor za granicą. A może inny język bardziej by się sprawdził w tej branży na przykład?

RX: Niestety, akurat wykształcenie nie miało absolutnie żadnego wpływu na mój sukces, a było blisko, żeby cały mój muzyczny sukces przekreśliło. Prawie nikt o tym nie wie, ale faktycznie jako tłumacz poznałem osobiście i mam bardzo dobre relacje z prezesami firm Skandynawskich, do tego stopnia dobre, że wszyscy z nich byli na PROCEDERZE w Skandynawskich kinach, podziwiają do dziś fakt, że rzuciłem pewną pracę i zarobek dla swoich marzeń.

RCH: Co ciebie motywuje do tej pracy? Zajmujesz się komponowaniem od ponad 15 lat na początku nie było z tego żadnych pieniędzy więc domyślam się, że głównym czynnikiem motywującym w twoim wypadku nie są pieniądze. Wiec co?

RX: Szczęście, spełnienie i uznanie. Mam bzika na tym punkcie. Chciałbym spojrzeć w oczy najbliższej osobie i chciałbym zobaczyć jej uznanie. Żadne pieniądze tego nie dadzą. Dziękuję bardzo za poświęcony czas, przeprowadzenie tego wywiadu, oraz Tobie czytelniku, za jego przeczytanie. Zawsze miałem problemy z wiarą w siebie, ale się udało. Rób swoje, co by się nie działo. Życie jest krótkie, czas ucieka, nikt go nie przeżyje za Ciebie. Pomyśl o tym – realizuj się od jutra, jeśli nie robisz tego dziś. To działa – jestem tego żywym przykładem.

Rozmawiał Radosław Chyl